29 februari 2004

Michelle

Michelle is niet Michelle. Michelle is een pseudoniem. Eigenlijk is Michelle één groot raadsel. Een puzzel, die ik waarschijnlijk nooit helemaal af zal krijgen. Waarschijnlijk is die niet eens compleet, is 'Michelle' zelf stukjes kwijtgeraakt, in het midden gelaten of dat expres of per ongeluk is geweest.
Ieder mens heeft zo zijn eigen, unieke, puzzel. En het duurt voor anderen een heel leven om die puzzel een beetje op te lossen. Van Michelle heb ik waarschijnlijk alleen maar middenstukjes. Van die stukjes waarvan er in die puzzel nog minstens 100 meer lijken te zitten die exact hetzelfde uitzien. Sommige stukjes zitten al aan elkaar vast, anderen liggen nog heel los. Van sommigen weet ik al dat ze altijd los zullen blijven liggen. Randstukjes heb ik nog niet, en hoekjes al helemaal niet. Ik heb Michelle immers nog nooit ontmoet. Wie weet is Michelle wel niet wie ze zegt dat ze is. Dan kan ik weer op nieuw beginnen met mijn puzzel, áls ik dat dan nog wil.
Nu is Michelle`s puzzel tot nu toe hartstikke mooi, en kan ik de meeste stukjes zonder veel moeite vinden, maar er zijn van die mensen die echt moeilijke puzzels hebben, of juist té makkelijke, maar de meesten zitten hier tussenin. Ikzelf geef de hoekjes en de randen erg snel weg, alleen de middenstukjes hou ik graag voor mezelf. Deze stukjes geven namelijk weer hoe het er 'in mij' aan toegaat, en daarmee wil en kan ik niemand belasten.
Toch laat ik soms, per ongeluk of toch stiekem expres, wel eens zo'n stukje vallen. Michelle raapt deze stukjes vaak op, en stopt ze voorzichtig in haar puzzel van mij. Hopelijk worden beide puzzels steeds duidelijker en uitgebreider en blijft Michelle's puzzel zo leuk en mooi als nu. Maar of er ooit een dag zal komen dat ik Michelle met haar échte naam groet, dat weet ik niet. Sommige puzzelstukjes zijn erg moeilijk te vervangen..