3 september 2004

Die jeugd van tegenwoordig

Ik weet het, dat is een zinnetje wat oude zeikerds gebruiken. Maar ook ik, als 17 jarig meisje, vind die zin toch wat vaker van toepassing de laatste tijd. Want die jeugd van tegenwoordig ís gewoon echt verziekt.

Een voorbeeldje: ik loop bij de oosterhof, richting de winkels, hoor ik een jongetje van maximaal 10 jaar naar een 'vriendje' roepen: 'Mietje, ik ga echt op school vertellen dat je een mietje bent, aan íedereen'. Leuk hoor, pesten..
Op diezelfde dag, in diezelfde oosterhof: ik loop een beetje te slenteren, hoor ik alweer zo'n jongetje-dat-net-zonder-zijwieltjes-kan-fietsen schreeuwen, deze keer is het echter zonder censuur niet voor quoten geschikt: 'k*nkerjoch, flikker toch op'. Reactie: 'krijg de t*fus'. Leuk hoor, met ziektes schelden..
Ook op die dag, in Albert Heijn: ik was klaar met werken, liep naar de kantine toe, hoor ik opeens onwijs veel geschreeuw en gehuil in het kantoortje van de filiaalmanager. Ik ging vragen in de kantine of diegene die daar zaten wisten wat er was gebeurd, blijkt dat drie van die net-geen-kleutertjes hadden gejat. En dat ze nu de wind van voren kregen. Je kon ze horen huilen: 'ik wil geen strafblad' 'ik heb er spijt van' 'nee, niet de politie'. Leuk hoor, stoer doen en snoepjes jatten...

Één dag, en die dag is geen uitzondering. Kleine jongetjes en meisjes zijn gewoon hondsbrutaal, hebben geen manieren en al helemaal geen blad voor hun mond. Ik vraag me af of ze überhaupt opgevoed worden. Of dat ze gewoon iedere ochtend op straat gezet worden en 's avonds om een uur of 11 weer binnen verwacht worden. En die scheldwoorden leren ze écht niet uit zichzelf, dus ook wat dát betreft leg ik de schuld bij de ouders.

Nu klink ik écht als zo'n omaatje hè..? 'Die jeugd van tegenwoordig..' Dat hoort eigenlijk over míj gezegd te worden. Maar ik heb wel respect, manieren en besef van wat ik wel en niet kan doen/zeggen.
Nog meer trouwens, dan de meeste zeikende omaatjes. Want hoe zij ook zeuren over die jeugd van tegenwoordig. De keren dat ik tot 10 moet tellen voordat ik helemaal uit mijn stekker ga tegen zo'n vrouwtje omdat ze me voor weetikhetwat uitmaakt of dat ik bijna werd overreden door zo'n omaatje omdat ze niet kunnen autorijden zijn écht niet snel te tellen.

Over de rest van de bevolking heb ik trouwens ook genoeg te klagen hoor... dus ik ben waarschijnlijk gewoon een zeikerd en mijn gezeur zegt niets. Maar het valt wel op: héél veel mensen zijn het met me eens. En dat zegt weer wél wat.