22 juni 2006

Wedstrijdverslag.

Hoewel het ik-zit-op-het-puntje-van-mijn-stoel-gevoel ontbrak, vond ik het een boeiende wedstrijd met een uitslag die terecht genoemd mag worden. Misschien dat deze anders zou zijn als de scheidsrechter de teugels wat had laten vieren, maar ook dat zou waarschijnlijk geen gelijkspel voorkomen hebben. De beide partijen zijn op veel vlakken gelijkwaardig en dat uitte zich in kwalitatief hoogstaand voetbal, met prachtige technieken en mooie momenten. WK-waardig voetbal dus.

Als Nederland en Argentinië elkaar weer tegenkomen in de finale zullen ze het natuurlijk anders moeten aanpakken, een finale die met penalty's eindigt is misschien goed voor het puntje-van-mijn-stoel-gevoel, maar weer minder WK-waardig. Hoe dan ook... voor een wedstrijd die weinig anders dan eer als prijs had, was het spel van Oranje deze avond zeker goed te noemen. Onze jongens hebben hun warming up gehad. Op naar Neurenberg. Op tegen Portugal.



Zal ik voetbalverslaggeefster worden? Zo een van ná de wedstrijd natuurlijk. Het moet niet opvallen dat ik al die namen niet kan onthouden. (Alleen Vd Vaart ken ik natuurlijk doordat hij en Sylvie Meijs getrouwd zijn.) Volgens mij is dat helemaal niet lastig. Gewoon wat mooie interessant-klinkende woorden achter elkaar plakken en vooral doen alsof je er meer verstand van hebt dan wiedanook. En als je dan echt even niet weet wat je moet zeggen of schrijven begin je gewoon over die k*t-scheids, dat doet het altijd goed.
Moet lukken, toch?