Communicatie.

Communiceren is één van de ingewikkeldste dingen van het leven. Er kan zóveel misgaan, dat mensen soms besluiten om voor de veiligheid hun mond te houden. Mensen die dat doen omdat ze angstig zijn worden verlegen genoemd. Mensen die dat doen omdat ze anders zeker ruzie krijgen worden agressief genoemd. Misverstanden in communicatie zijn er vaker dan we willen. Onze manier om de kans op misverstanden zo klein mogelijk te maken, is het spreken van dezelfde taal en het aanleren van dezelfde gebaren. Toch gaat het nog steeds fout. Kijk maar eens om je heen of lees de krant. Op natuur-narigheid na gaat het grotendeels over communicatiefouten. Moorden worden gepleegd omdat iemand boos is op een ander, of juist heel bang is voor diegene. Aan beide mogelijkheden móet een communicatiefout vooraf zijn gegaan. De rechtzaak van een moord is ook één grote communicatiefout. Moord is moord. Dat betekent levenslang. Wil je ontoerekeningsvatbaar worden verklaard? Dan had je van te voren een psychiater moeten opzoeken. Communiceren is dus moeilijk. Mensen hebben er meer moeite mee, dan het leren van Engelse woordjes of zelfs meer dan het onthouden van 20 verschillende wachtwoorden. Deelnemen aan het verkeer is gelijk aan communiceren op wielen. Niet meer en niet minder. Omdat je met wielen sneller en daardoor gevaarlijker bent, zijn er regels gemaakt: de verkeersregels. Deze schrijven exáct, tot in ieder detail, voor hoe je moet communiceren in het verkeer. Kleine meisjes en jongetjes op nog kleinere fietsjes met zijwieltjes leren deze regels al van hun ouders. Je hand uit steken als je links of rechts af gaat, stoppen voor een rood stoplicht en goed opletten op andere weggebruikers. Iets oudere kinderen moeten in groep 7 van de basisschool een verkeersexamen afleggen. Hierin leren de ingewikkeldere regels, zoals wanneer je voorrang hebt en wat verkeersborden betekenen. Met die basis wordt iedereen de wijde wereld in gegooid. Als je nooit leert scooter-, brommer- of autorijden, blijft je kennis bij die basis. Als je rijles neemt zul je die regels tot in ieder detail moeten gaan leren. Voor je theorie-examen mag je immers maar 6 fout hebben en die zijn veel sneller gemaakt dan iedereen verwacht. Je leert wanneer iemand een voetganger is, wanneer iemand een bestuurder is, hoeveel kilometer per uur je op afgelegen weggetjes mag rijden en hoeveel kilo je in je aanhanger mag meenemen als je een simpele Ford Focus rijdt. Ik vind dat je de verkeersregels die in de praktijk het meest voorkomen al leert op de basisschool, tijdens de lessen voor dat bewuste verkeersexamen. Ik vind dus zéker dat iedereen die ooit zijn theorie-examen heeft gehaald op een CBR de verkeersregels moet kunnen dromen. Hoe komt het dan toch dat ik bijna word aangereden als ik de voorrang neem die ik verdien? Hoe komt het dan dat 15 jarige pubers niks doen met hun handen als ze fietsen behalve remmen en bellen -op twee manieren-? Hoe komt het dat er boetes worden uitgedeeld omdat mensen met alcohol op achter het stuur kruipen. Hoe komt het dat ik dagelijks voetgangers aan zou kunnen rijden, omdat ze niet even over hun schouder kijken als ze het fietspad aan de kant van die schouder willen oversteken? Hoe komt het dat er ieder jaar zóveel verkeersslachtoffers vallen? Dat die laatste vraag retorisch was, snappen jullie hopelijk wel. Ik eis verplichte deelname aan een jaarlijks theorie-examen, voor iedereen die zichzelf gemotoriseerd-verkeersdeelnemer durft te noemen. Als ze die niet halen is het 'dagdag' rijbewijs en mogen ze pas weer rijden als ze wél 6 fout of minder kunnen halen. Iedereen die geen motorrijtuig wil, kan of mag besturen vormt met elkaar een moeilijk te controleren groep. Maar ook zij zijn een gevaar op de weg. Dus er is geen reden hen te ontzien. Hoe die groep regelmatig verplicht gaat worden om de regels te leren, weet ik niet. Dat is ook helemaal niet mijn zaak. De minister van verkeer (en waterstaat natuurlijk), Karla Peijs, mag dit verder gaan regelen. Ik heb alleen het eerste opzetje gegeven.