Kennen jullie dat?
Dat je wakker wordt en denkt: ik heb zeeën van tijd vandaag, hoe zal ik al die tijd eens efficiënt gaan besteden? En dat je dan bijna naar bed gaat en denkt: wat een nutteloze dag. Ik heb werkelijk niets gedaan.
Ja? Nou, voor mij was vandaag zo'n dag.
Nog moe van het weekend sliep ik uit tot 10 uur. Goed uitgerust sprong ik uit bed, moest meteen mijn telefoon opnemen, want die trilde bijna van mijn tafel af, overlegde even met mijn huisgenootje over de telefoon over onze hopeloze zoektocht naar een nieuw huisgenootje, hing weer op en ging ontbijt maken. Wat ik tussen ontbijt en lunch heb gedaan weet ik niet meer, eigenlijk. Ik heb wat piano gespeeld en gezongen. En ik heb even een outfit uitgeprobeerd voordat ik me aankleedde waarvan ik dacht dat hij mega-hip zou zijn, en dat was hij. En ik heb de reclame folders bekeken. Maar daar is dus een stuk tijd verdwenen door nutteloze dingen te doen. Zeker weten, anders had ik me wel herinnerd wat het was dat ik deed.
Na mijn lunch nam ik me voor om te gaan afwassen. Deed eerst even mijn laptop aan om mail te checken. En toen was het opeens vijf voor vijf. Geschokt realiseerde ik me dat ik nog niet eens make-up op had, geen lenzen in, nog geen tanden gepoetst, en al helemáal niet klaar om weg te gaan op weg naar zangles. (En natuurlijk nog niet afgewassen.) Ik was nog op tijd, na wat gestress en gehaast.
Na zangles kwam ik thuis om half zeven. Het overleg over het zoeken naar een nieuwe huisgenootje ging meteen verder, want onze hospitatieavond viel simpelweg in het water. Er zou eventueel nog één meisje komen, was onze conclusie. Maar op dat moment hoorde ik mijn sms-toon en daar stond in dat dat meisje níet meer zou komen omdat ze al een kamer had. Gefrustreerd maar ook tevergeefs zochten we naar andere oplossingen.
Door het feit dat de hospitatieavond niet doorging, had ik weer tijd over. Dus ik ging even met mijn eten achter mijn laptop zitten. Om half 9 klopte mijn andere huisgenootje op mijn deur. Of dat meisje nog kwam. (Oeps!) Ik verontschuldigde me dat ik het haar niet op tijd had verteld, en legde de situatie uit. Zij vertelde dat ze wel een klasgenootje had die een kamer zocht. Huisgenootje 2 werd erbij gehaald, en enigszins opgelucht konden we met zijn 3en besluiten dat zij het dan maar moest worden. Ik zocht in die tijd mijn afwas bij elkaar en bracht die naar de keuken. Waste af met wat muziek op de achtergrond. Droogde ook alvast de helft af (de andere helft mag dat zelf regelen door middel van verdamping). Daarna, om half 10, strandde ik weer achter de computer. Na een half uur besloot ik dat ik maar beter naar bed kon gaan, omdat ik morgen weer om 6 uur op moet voor college. Maar tegelijkertijd met dat besluit kwam de schok dat ik daar eigenlijk wel een artikel voor had moeten lezen. Na gekeken te hebben hoe lang deze was (40 pagina's...), besloot ik alsnog te gaan slapen. Daar had ik 4 uur voor moeten uit trekken (10 per uur, reken ik altijd). Jammer maar helaas dus.
Schrikbarend, is het niet? Ik ben ruim 12 uur wakker geweest, en heb werkelijk alleen de dingen gedaan waar ik niet onderuit kon komen. (Eten, zangles en de afwas -anders had ik geen borden en bestek meer-.) Ik heb niet opgeruimd, niet gestudeerd, niet gesport, niets leuks gedaan...
Het erge is dat ik een conclusie als dit veel vaker moet maken als ik aan het eind van de dag 'de balans opmaak'. Mocht iemand weten hoe ik dit soort 'mislukte' dagen kan voorkomen... laat het alsjeblieft weten! Ik sta overal voor open.
Morgen wordt sowieso een nuttige dag, overigens. Dat weet ik nu al. Ik heb eerst van 9 tot 13 college en werkgroep (achter elkaar). Dan komt er om een uur of half 3 gezellig iemand op de koffie. Daarna zal ik al wel willen eten. En als klapper op de vuurpijl: om 20 uur ga ik een les pilates volgen op mijn sportschool. (Voor het eerst, ja.) Waarschijnlijk zak ik om half tien, als ik daarvan terug ben, nog even uitpuffend op de bank om Hell's Kitchen te kijken. En rond deze tijd zal ik, gok ik, al slapen. Dat is nog eens een nuttige dag. Wie weet vind ik zelfs nog een gaatje om even ergens te studeren, want dat zou ik toch bijna vergeten door alle drukte.
(Vraag ik me alleen af, hoe ik dat dan vandaag ben vergeten... Niet door drukte in ieder geval.)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten