Een stad die een week geleden nog gewoon leefde. Natuurlijk met de nodige en onnodige problemen, maar de mensen die er leefden hadden een manier gevonden om samen in een stad te leven, zoals dat in de meeste grote steden op deze wereld is gebeurd.
Hier, in Rotterdam, is het niet anders. Het is hier ook echt niet zo dat iedereen blij is met zijn buren of vrede heeft met de groep jongeren die iedere vrijdagavond dronken voor zijn deur hangen. Maar het is gewoon zo en niemand doet echt moeilijk.
In New Orleans lijkt de hel nu op aarde te zijn gekomen. Het is er een zooitje, er zijn plunderingen, iedereen schiet er op los en iemand nog vertrouwen is waarschijnlijk naïef.
Een grote stad, waar de beschaving van vorige week nu opeens niet meer te herkennen is.
Het zet me aan het denken. Hoe zou dat gaan als we hier opeens zonder stroom, faciliteiten en de rest zouden zitten. Wat zou er gebeuren? Zouden mijn buren nog steeds gezellig over de schutting met ons kletsen of zouden ze onze voorraadkast plunderen? Zouden die jongens voor ons huis nog steeds dronken hun vrijdagavond doorbrengen of zouden ze supermarkten en benzinestations leegroven?
En wat zou ik doen? Wat zou jij doen? Is dit het menselijke instinct?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten