14 september 2005

Oorlogje


Piew, piew, jij bent DOOD
Niet joh, jij kan me niet raken vanaf daar. Maar ik jou wel: PIEW! Nu ben jij echt dood!
Auwauwauwauw!

(enzovoorts)

Oorlogje, een spelletje wat kinderen op straat spelen. Niet alle kinderen trouwens,want ik speelde het nooit. Ik snap het spel ook niet. De regels snap ik wel, voor zover die er zijn dan, maar de reden van de keus om niet leuk te knikkeren of gezellig touwtje te springen. Waarom anderen doodschieten. jij bent DOOD roepen ze. Dood. Alsof het iets tijdelijks is of een verkoudheid. Ze beseffen niet wat voor definitiefs ze hun tijdelijk vijand zogenaamd aandoen. Ik snap het niet. Kan iemand me het uitleggen?
De laatste tijd heb ik in mijn indirecte omgeving veel mensen dood zien gaan. Moeders, vaders, familie. Onverwacht maar te pijnlijk om te omschrijven allemaal. Dat gun je niemand, zelfs je ergste vijand niet. Zeker niet je zogenaamde..

Geen opmerkingen: