...het is vandaag precies een jaar geleden. Ik herinner me het nog alsof het gisteren was, maar tegelijkertijd lijkt het al eeuwen geleden.
Er is veel gebeurd in die tijd. Veel dingen die je voor geen goud had willen missen. Maar toch mocht je er niet bij zijn. Niet in levende lijve...
Je kijkt wel met ons mee, toch?.. met een trotse blik.. bij elke stap die we in de juiste richting zetten, en bij alles wat we doen.. Dus ik hoef je niks te vertellen. Niet over mijn behaalde Bachelor diploma, niet over mijn Master specialisatie die aanstaande maandag gaat beginnen, niet over mijn vakantie, niet over andere dingen die ik meemaak of heb meegemaakt... Dat hoef ik allemaal niet te vertellen, als je toch al met ons meekijkt. Alleen.. soms wil ik dat juist wel. Het allerliefst zou ik je mijn diploma komen laten zien. Je zou je bril afzetten zoals altijd, iedere letter lezen, en ieder cijfer bestuderen. Dingen die je niet zou begrijpen zou je vragen. En tenslotte, als je helemaal klaar bent met bekijken, zou je zeggen dat het er goed uit ziet. Als een trotse opa.
Mijn diploma zo nauwkeurig analyseren gaat je niet -meer- lukken. Hopelijk ben je, ondanks dat, wel minstens zo trots...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten