Democratische overdenkingen.

Ik moest er even naar zoeken, maar uiteindelijk vond ik het stukje dat ik ooit eens schreef over de tweedekamerverkiezingen. Woensdag 22 november 2006 was destijds wat nu woensdag 12 september 2012 is. Op zoek naar mijn politieke voorkeur deed ik in 2006 alle stemwijzers die er online te vinden waren en ging ik met iedereen die er in mee ging de discussie aan over links, rechts, midden, progressief, conservatief... Bijna 6 jaar verder ben ik nog minstens zo zoekend. Blind de stemwijzer volgen is een optie, maar ook de minst bevredigende; mijn mening is toch niet samen te vatten in EENS of ONEENS?
Hoe weet ik welke partij de meeste van mijn meningen en ideeën deelt? In alle programma's wordt een zekere rozengeur en maneschijn opgehouden. Ongedekte plannen, loze beloftes; alleen maar om stemmen te trekken. En dat laatste kunnen ze als geen ander. Mensen die betaald debatteren zijn prima in staat om ons, 'normale mensen', te overtuigen. Zowel de plannen van de meest linkse en de meest rechtse partijen klinken volkomen logisch uit de mond van verbaal vaardige politici. Ik zou voor elk verkooppraatje kunnen vallen. Was het dus maar zo dat ik er maar één zou horen...

Na de stemwijzer (toch maar) serieus te hebben ingevuld, heb ik nog wat dingen geprobeerd; een mini-onderzoek naar manieren van invullen. Eén keer heb ik de stemwijzer zo sociaal/vriendelijk/goedgelovig* mogelijk ingevuld, duidelijke uitslag: SP. Daarna een keer zo asociaal/onaardig* mogelijk ingevuld, wederom duidelijk: VVD. De twee grootste partijen in onze nieuwe tweede kamer, als we de peilingen moeten geloven, komen als twee uitersten uit mijn 'onderzoek'. Behalve dat het me zowat onmogelijk lijkt om met een dergelijke uitslag een coalitie te vormen en daarna ook nog eens 4 jaar te regeren, vraag ik me ook af waar deze polarisatie (als ik het zo mag noemen) vandaan komt. Zoeken we uit onvrede extremen op? Of hebben Roemer en Rutte simpelweg het grootste overtuigingstalent?

En maakt het eigenlijk uit? Is er goed en fout regeringsbeleid? Kan een 'foute' partij aan de macht ons land kapot maken? Of leiden uiteindelijk alle wegen naar Rome? Misschien is regeringsbeleid slechts een druppel op de gloeiende plaat? Misschien is de golfbeweging van onze ontwikkeling niet zo beïnvloedbaar als we denken?

Ik zou graag nog het licht zien voor 12 september.
Mocht dat niet zo zijn zal ik het voor mezelf relativeren door te denken dat mijn ene stem heus geen verschil maakt.
Struisvogelpolitiek?



*Ik heb mijn best gedaan mijn mening over partijen zo veel mogelijk uit dit stuk tekst te laten. Ik heb echter een vermoeden dat dat bij het kiezen van deze woorden niet zo goed is gelukt. Mijn excuses.