Hoewel het woord herfst officieel pas over een maand van toepassing is, miste ik het zomer-gevoel vandaag aan één stuk door. Mijn fietstocht van drie minuten naar mijn werk was nat en koud en het gebliksem en gedonder vergezelden me. Toen ik zojuist naar de bushalte liep waaide mijn haar alle kanten op en fladderde de overslag van mijn tas op en neer door de wind. Blaadjes liggen op de weg. Vergeeld en met bruine randen. De bomen zijn nog groen, dat wel. Maar het zal niet lang meer duren voordat ook dié blaadjes hun weg naar beneden zullen vinden.
De kleuren van de herfst vind ik prachtig. Geel, rood en bruin stralen warmte uit, ondanks de dalende temperatuur.
Ik ben nog niet toe aan herst. Geef mij toch nog maar een paar weken zomer. Maar mocht het najaar ondanks mijn wens vervroegd beginnen, zal ik me er volledig aan overgeven. Dat is immers het beste dat je bij het weer kan doen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten