Eendjes

Ik heb het bewijs dat eendjes het in de winter niet koud hebben. Gewoon een bewijs door eigen ervaring. Niks wetenschappelijks dus, dat niet, vandaag is mijn laatste vakantiedag dus ik heb me al een maand of 3 niet met wetenschap beziggehouden.

Vroeger (drie weken geleden) toen ik nog bij mijn mama en mijn broertje woonde had ik op mijn bed de helft van een 4-seizoenen dekbed liggen. Prima op zich. Totdat ik een aantal keer bij twee lieve mensen logeerde en daar een dekbed mocht gebruiken dat me in tot in de zevende hemel en diep in dromenland bracht. Heerlijk was dat. Thuis sliep ik uit tot een uur of negen. Dan lag mijn bed niet meer lekker en ging ik eruit. Of ik nou uitgeslapen was of niet. Onder dat hemelse dekbed kon ik gerust tot 12 uur blijven liggen. Ergens tijdens die ervaring besloot ik dat ik een nieuw dekbed wilde hebben. En toen bleek dat ik zou gaan verhuizen, was ik niet meer tegen te houden. Bij de Ikea heb ik ieder dekbed gevoeld en me voorgesteld hoe het zou zijn om eronder te liggen. Toen ik mijn huidige dekbed voelde was het liefde op het eerste gezicht (of op de eerste aanraking). Een dekbed met eendendons-vulling, mijn keus was gemaakt.

Nu slaap ik inmiddels 3 weken op mijn kamer en geniet ik al 3 weken van mijn geweldige dekbed. Als ik in bed stap duurt het welgeteld 2 seconden voordat mijn lichaamstemperatuur de rest van het bed heeft opgewarmd. Rillen van de kou, wachtend op de warmte van mijn bed, zal niet meer voorkomen. En de tijd van koude voeten is ook voorbij. Heerlijk. Vanmorgen kwam ik om half 12 mijn bed uit, zoals dat hoort op een zondag. (Of weten jullie soms wél wat je op een zondagmorgen moet doen? Nee dus.)

Eendendons is dus geweldig. Dat zullen alle eendjes met mij eens zijn, want ze hebben het in de winter niet koud. Zelfs niet op de momenten dat wij schaatsen op de vijvers waar zij normaal hun dagen doorbrengen.
Dat waterdichte bewijs heb ik dus geleverd. Op basis van eigen ervaring.
Vanaf morgen zal ik weer wetenschappelijk gaan doen.